Skálmöld og skeggöld í mótmælum - og stjórnmálum?

Seðlabankamálið tekur sífellt á sig verri mynd. Við lok útifundar á Austurvelli í dag minnti  Hörður Torfason fundastjóri fundarmenn  á að mæta við Seðlabankann á mánudagsmorgun og varna Seðlabankastjóra/um inngöngu. "Friðsamlegu mótmælin með pottaglamur og trommuslátt" eru að snúist upp í valdarán eða þaðan af verra? Ætlar Hörður Torfason að standa fyrir mótmælum þar sem lög og reglur eru gróflega brotnar; er hann þá ekki kominn í hóp ósvífinna fjármálabraskara er hunsuðu eða sniðgengu flestar reglur?

Við bætist að stjórnvöld virðast sama sinnis. Ef Jóhönnu Sigurðardóttur tekst að koma bankastjórunum út áður en  lögum bankans verður breytt; ætlar forsætisráðherrann að skipa pólitíska gæðinga bankastjóra á eigin forsendum ?

Ekki annað séð en skálmöld og skeggöld sé gengin í garð með forystu nýju ríkisstjórnarinnar?