Tíu meyjar - Aðventa, annar sunnudagur

¹Enn sagði Jesús: „Þá er líkt um himnaríki og tíu meyjar sem fóru til móts við brúðgumann með lampa sína. ²Fimm þeirra voru fávísar en fimm hyggnar. ³Þær fávísu tóku lampa sína en höfðu ekki olíu með sér ⁴en hinar hyggnu tóku olíu með á könnum ásamt lömpum sínum. ⁵Nú dvaldist brúðgumanum og urðu þær allar syfjaðar og sofnuðu.
⁶Um miðnætti kvað við hróp: Brúðguminn kemur, farið til móts við hann. ⁷Þá vöknuðu meyjarnar allar og tóku til lampa sína. ⁸En þær fávísu sögðu við þær hyggnu: Gefið oss af olíu yðar, það er að slokkna á lömpum vorum. ⁹Þær hyggnu svöruðu: Nei, hún nægir aldrei handa öllum. Farið heldur til kaupmanna og kaupið handa yður. ¹⁰Meðan þær voru að kaupa kom brúðguminn og þær sem viðbúnar voru gengu með honum inn til brúðkaupsins og dyrum var lokað.
¹¹Seinna komu hinar meyjarnar og sögðu: Herra, herra, ljúk upp fyrir oss. ¹²En hann svaraði: Sannlega segi ég yður, ég þekki yður ekki.
¹³Vakið því, þér vitið ekki daginn né stundina.  Biblían: Matt. 25. 1-13

 

Verum fyrirhyggjusamari en hinar fávísu meyjar; látum ekki Aðventuna líða án þess að gefa einhverjum er við þekkjum, sem er sorgmættur, einmana og fátækur, þá minnumst við Jósefs og Maríu er voru stödd í Betlehem á ferð þar sem María fæddi Jesúbarnið  í fjárhúsi; enginn hafði tíma eða húsrúm fyrir þau.