Ríkisstjórnin ræður ekki við efnahagsvandann

Tæplega annar kostur í efnahagsvandanum er að AGS haldi um taumana lengur en ákveðið hefur verið. Ríkistjórnarflokkarnir eru ekki trúverðugir vegna ósamkomulags innbyrðis, klögumálin gagna á víxl þar á bæ undur hótunum  forsætisráðherrans. Stjórnarandstaðan er máttlítil;  í heildi njóta stjórnmál ekki trausts meðal almennings. 

Hætt við að peningastjórnin/efnahagsvandinn  fari úr böndum og verðbólga aukist verulega ef AGS hverfur á braut.

Þar við bætist óróleiki á vinnumarkaðnum er ekki sér fyrir endann á, deilur ríkistjórnarinnar við LÍÚ þar sem  Jóhanna/ Samfylkingin öll er í  stríði við atvinnuveginn; er stendur undir stórum hluta gjaldeyristekna þjóðarinnar; atvinnuvegi sem er  beint og óbeint tengdur við fjölmörg fyrirtæki á öllu landinu er byggja afkonu sína á þjónustu við hann. En það er ekki aðalmálið, markmiðið er að ríkisreka sjávarúrveginn í framtíðinni; þjóðnýting er stefnan til að geta deilt og drottnað í pólitískum tilgangi.

Ríkisstjórnin þarf að taka tillit til þessa mikilvægu þátta, eyða óvissunni um afkomu sjávarútvegsins; í stað þess hrópa ókvæðisorð með stríðshanskann á tilbúinn til höggs.

Nokkuð ljóst að þessi ríkistjórn nær litlum eða engum árangri í samningum við sjávarútveginn - eða á vinnumarkaði; við þurfum utanþingsstjórn.

Már: AGS hugsanlega áfram á Íslandi