ESB - styrkir eða mútur?

Lofgrein mikil að vöxtum birtist í fréttablaðinu í dag: „ ,...hvort sem er mælt í fjármagni eða fjölda fólks sem hefur tekið þátt í verkefnum. Íslendingar hafa fengið yfir 200 milljónir evra í styrki og meira en 25 þúsund manns verið á faraldsfæti á vegum styrkta verkefna“. Saga EES- samningsins rakin frá 1993 og ýmsum starfsáætlunum lýst á  framfaramálum: Tækniþróun,æskulýðs- og menningarmál og menntamál.

 Með allri  virðingu fyrir framförum er það umhugsunarvert; hvort himinháar styrkveitingar  eingöngu frá ESB til lítillar þjóðar séu boðlegar til framfara?

Miklar hreytingar hafa orðið síðan 1993 og má draga í efa hvort umræddar starfsáætlanir ESB séu   ennþá í fullu gildi. Miklar breytingar hafa orðið - nú eru stórveldin í austri, Kína, Japan og Indland áhrifavaldar í viðskiptum þangað hafa Evrópsk fyrir tæki flutt fyrirtæki í iðnaði þar sem launin eru mikið lægri en í heimalandinu. Síðan er varan seld á uppsprengdu verði á efnahagssvæði ESB og Bandaríkjunum.

Nú virðast þessi austrænu viðskiptaveldi ógna hagsmunum vesturveldanna –  alvöru viðræður eru  í gangi um sameiningu ESB og Bandaríkjanna í viðskiptum – þá eru auðlindir norðurslóða eftirsóttar og gætu orðið inni í myndinni.

Umhugsunarvert hver okkur staða verður þá?  Að ganga á mála hjá ESB með styrkjum er hættuleg staða fyrir litla þjóð með eftirsóttar auðlindir nú og í framtíðinni; eru það ekki óbeinar mútur?