Ofurhetja í mannlifinu.

Átakanleg saga lítils barns er gengur í gegnum meiri erfiðleika í lífinu en nokkur  getur gert sér í hugarlund ; þrátt fyrir allt er það umhyggja og kærleikur er verndar hann gegnum „brim og boða“ andlegra  veikinda móður hans sem ekki er sjálfráð gerða sinna.

 Með undarverðum hætti kemst hann í gegnum hatur og reiði til geðveikrar móður  er verður  litlu systur hans að bana.- við bætist  eigin notkun eiturlyfja.  

Ekki síst vegna kærleika og umhyggju afa og ömmu er reynast honum mikilvæg kjölfesta.

„Það er alltaf von, lífið er það dýr­mæt­asta sem við eig­um og það eina sem við meg­um ekki gera er að stoppa,“ segir þessi unga unga afrekshetja að lokum.

Er það ekki þrátt fyrir allt neisti vonarinnar  er verður hans  sterkasta haldreipi;   hinn guðlegi neisti trúar, vonar og kærleika er býr í brjósti sérhvers manns? 

Maðurinn sem lifir með harminum