Garðsláttumenning

 Grein Sigurðar Helga Guðjónssonar (24 stundir í dag) um garðslátt í þéttbýli eru orð í tíma skrifuð. Allt sumarið  dunar í eyrum garðsláttuvélavein, grasið slegið einu sinni í viku niður í rót, ekki má sjást “sóley eða fífill” í túni. Það þótti fagurt í minni sveit að sjá fífil í túni fyrst gulan síða hvítar breiður (biðukollur)með sóleyjum inn á milli en í borginni er litið á þessi blóm sem illgresi. Slátturinn heldur síðan áfram langt fram í september, grasaflatir og hólar eru sörguð langt  niður í rót fyrir veturinn sem auðveldar mosanum að gróa upp og kann að auðvelda kal í miklum frostum:.      

 

 Vélamenningin í kringum borgarsláttinn er viðamikill og veldur auðvitað loftmengun auk hljóðmengunar og eyðingu gróðurs að óþörfu. Allt er nú best i hófi. Góð  hugmynd hjá Sigurði að setja geitur í garða í stað sláttar Er oft á gangi uppi við Rauðavatn þar sem ræktað hefur verið skógarkjarr. Sárt er að sjá hvað jarðvegurinn hefur litla næringu (er næringarlaus) fyrir gróðurinn og þrífst  ekki nógu vel af þeim sökum. Þegar gróður er kominn vel af stað þar ætti að setja lambær hæfilega margar á réttum tíma á beit þá fengi gróðurinn smá saman áburð frá dýrunum og yrði ræktarlegri.