Réðu fjármálagarkarnir því sem þeir vildu ráða?

Samkvæmt fréttinni hafa hagfræðispekingar hér landi  lítið haft að athuga við "útrásina" er var orðin virk á flestum sviðum; Listum, háskólamenntun, á Alþingi, fjármálaeftirliti,ríkistjórninni, seðlabanka - og kauphöllinni? Ef til vill rétt hjá norska hagfræðingnum  gott sé að   spilaborgin hrundi nú en ekki síðar - en kallar á uppgjör þeirra er mestu réðu í "efnahagsundrinu" áður en gegnið verður til næstu kosninga?

 

Síðasta bloggið mitt er rétt að birta aftur:

 

 

Hverjir bera ábyrgð á   núverandi ástanda fjármála – og efnahafskreppunni hér á landi? Var grafið undan pólitísku valdi er gat ekki tekið á fjármálastefnunni?  Samfylkingunni hefur enn tekist að skjóta sér undan ábyrgð þrátt fyrir að vera í ríkisstjórn með því að persónugera hrunið í Davíð Oddssyni, seðlabankastjóra með hjálp áhrifafólks innan viðskiptalífisins þar sem fjölmiðlarnir hafa lagt sitt af mörkum til að fela og fegra brask "útrásarvíkinganna" eins og kostur er.

Útrásin var byggð upp með sterkri samstöðu bankanna með stöðugum auglýsingum út á við með greiningaraðilum bankanna er komu reglulega fram í fjölmiðlun til að dásama fjármálaundrið,má nefna  Ingólf Bender hjá Glitni og Eddu Rós Karlsdóttur hjá Landsbanka. Fjölmiðlar reyndust útrásinni tryggir þjónar án nokkurrar gagnrýni. Forseti lýðveldisins nýtti forsetaembættið og kom fram sem sérstakur verndari "fjármálagarkanna" í orði og á borði. Þá má nefna til sögunnar virta háskóla -og viðskiptafræðinga er verðlaunuðu sérstaklega fyrir "fjármálasnilldina".Raunveruleg staða var, að pólitískt vald varð af framangreindum ástæðum  veikt, lítið sem  ekkert varð  aðgert. Ef Geir Haarde vissi  um að ástandið væri alvarlegt má telja víst  ef  hann hefði reynt að grípa inn, hefðu orðið stjórnarslit, haft alvarlegar afleiðingar og gert stöðu þjóðarinnar enn verri. Áhrifamenn útrásarinnar og Samfylkingarinnar hefðu að líkindum hafið heiftarlega árás með hjálp fjölmiðla er hefði haft ófyrirsjáanlegar afleiðingar.

Undirrituð telur að Geir Haarde hafi leitað lags til að breyta stöðunni; og tekist þrátt fyrir erfiðar aðstæður en engir góðir kostir voru til staðar. Pólitískar aðgerðir gátu ekki komið að gagni fyrr en “útárásarvíkingarnir” urðu að leita sér hjálpar hjá Seðlabankanum með fjármál Glitnis, þá loksins ver mögulegt að snúa til betri vegnar en kostaði hrun bankakerfisins.

Hvernig Sjálfstæðisflokknum gengur að verjast áframhaldandi árásum og koma á stöðugleika hjá þjóðinni er undir því komið að Geir Haarde standi af sér fárviðri þeirra sem enn trúa á óhefta fjármálastefnu á ábyrgð þjóðarinnar.

 

 Áhrifamenn í viðskiptalífinun er studdu útrásina:

Dómnefndina er var skipuð valinkunnu  fólki á viðskiptasviði ásamt háskólamenntuðum fræðimönnum til að verðlauna útrásina:

 Ingólfur Bender, forstöðumaður greiningardeildar Glitnis, Edda Rós Karlsdóttir, forstöðumaður greiningardeildar Landsbankans, Svafa Grönfeldt, rektor Háskólans í Reykjavík, Halla Tómasdóttir, stjórnarformaður Auður Capital, Finnur Oddsson, framkvæmdastjóri Viðskiptaráðs, Ágúst Einarsson, rektor Viðskiptaháskólans á Bifröst, Ólafur Ísleifsson, lektor við HR, Þorvaldur Lúðvík Sigurjónsson, forstjóri Saga Capital, Jafet Ólafsson hjá VBS fjárfestingabanka, Katrín Pétursdóttir, forstjóri Lýsis, Ásta Dís Óladóttir, dósent á Bifröst, Þorsteinn Þorgeirsson, skrifstofustjóri efnahagsskrifstofu fjármálaráðuneytisins, Þórður Friðjónsson, forstjóri Kauphallar Íslands, Hafliði Helgason, fyrrverandi ritstjóri Markaðarins, Vilhjálmur Egilsson, framkvæmdastjóri Samtaka atvinnulífsins, Gunnar Ólafur Haraldsson, forstöðumaður Hagfræðistofnunar, Friðrik Már Baldursson, prófessor í HR, Hrund Rudólfsdóttir, framkvæmdastjóri hjá Milestone og formaður stjórnar SVÞ, Jón Þór Sturluson, aðstoðarmaður viðskiptaráðherra, og Guðjón Rúnarsson, framkvæmdastjóri Samtaka fjármálafyrirtækja.

 

 

 

„Hefði átt að vera búið að stoppa ykkur fyrir löngu"