Eignaupptaka - ekki samþykkt Landsfundar Sjálfstæðisflokks!

Kristján Júlíusson, þingmaður sagði í Kastljósi (19.feb) að samþykkt Landsfundar Sjálfstæðisflokksins um afmán verðtryggingar lána gæti ekki verið lýðskrum; engu að síður hljómar hún sem lýðskrum vegna þess að Kristján virðist enga lausn hafa hvernig á að framkvæma afnám verðtryggingar.

Breytilegir vextir geta að einhverju leyti komið í stað verðtryggingar. Þá breytast nafnvextirnir með verðbólgunni, þeir eru háir þegar hún er mikil en lækka ef dregur úr verðbólgu, þ.h. lán henta þeim efnameiri er gætu þá hugsanlega  greitt niður höfuðstóls lánsins ef dregur úr verðbólgu.

En hafa lán með breytilega vexti marga kosti umfram verðtryggð lán? Þá  sveiflast vaxtagreiðslur mjög mikið; henta ekki fólki með með tekjur undir meðallagi, fólki sem rétt á fyrir nauðþurftum. Það  er fyrst og fremst þessu fólki er þarf lækkun höfuðstóls lána; hvers vegna voru ekki höfuðstólar lána þessa fólks færðir niður eins og ríkisstjórn Geirs H. Haarde gerði ráð fyrir; áður en vogunarsjóðir fengu bankana á silfurfati?

Allir heilvita menn hljóta að gera sér grein fyrir að hér er veikur gjaldmiðill og mikil óvissa um þróun verðlags; engin forsenda til að afnema verðtryggingu fyrr en stöðugleiki næst; það vantar markvissa efnahagsstjórn?

Árin 1972-1990 ríkti hér á landi óðaverðbólga þá voru vextir ákveðnir pólitískt, voru yfirleitt neikvæðir; þeir sem fengu lán efnuðust, keyptu eignir er hækkuðu með verðlaginu en lánið ekki; en hverjir greiddu? Sparifjáreigendur/eldri borgarar; skammarleg eignaupptaka, skammarlegur gróði þeirra er nutu forréttinda til lántöku.

Undurrituð minnist þess þekki að umrædd eignaupptaka hefði verið samþykkt á Landsfundi Sjálfstæðismanna. Er Kristján Þór Júlíusson að boða eignaupptöku; því  sem eftir er af lífeyrissjóðum og sparifé landsmanna?