Biblía 21 aldar: Síraksbók - Um vináttu

Um vináttu ¹⁹Særindi á auga koma út tárum,
það sem hjartað nístir afhjúpar veikleik þess.
²⁰ Sá fælir brott fugla sem varpar að þeim steini,
sá sem brigslar vini slítur vináttu.
²¹ Þótt þú hafir brugðið sverði gegn góðvini,
örvæntu ekki því að enn má snúa við.
²² Hafir þú mælt gegn góðvini,
vertu samt ósmeykur því að enn má ná sáttum.
En brigslyrði, hroka, trúnaðarbrot og níð,
slíkt mun sérhver vinur flýja.
²³Ávinn traust náunga þíns meðan hann er fátækur
svo að þú fáir glaðst þegar hann auðgast.
Veit honum stoð er að honum sverfur
svo að þú fáir hlutdeild í happi hans.
Ekki skyldi ætíð fyrirlíta kröpp kjör
og ekki skyldi dá auðmann sé hann heimskur.^[2]

²⁴Reykur og svæla fara á undan eldi,
eins eru illdeilur fyrr en blóð flýtur.
²⁵Ekki skal ég blygðast mín fyrir að vernda vin
og aldrei fela mig fyrir honum.
²⁶En hendi mig illt af völdum hans
munu allir sem um það heyra varast hann.

Góða helgi