Að taka ekki afstöðu

'' Við skulum viðurkenna það eins og það er, að sú lausn að taka ekki afstöðu fellur  okkur öllum allvel í geð. Hún er svo einföld. Menn eru ekki með neinar vangaveltur, gefa sig augnablikinu á vald, skeyta engu um framtíðina, njóta lífsins. Og hversvegna ekki? Af hverju ættum við svo sem að spyrja? Spurningar eru leiðinlegar. Hversvegan skyldum við fara að áfellast einhvern fyrir það, þótt hann til dæmis reyni að flýja lífið í nautn eiturlyfja? Eða þótt hann reyni að klófesta það sem tiltækt er - það sem honum býðst hérna og núna? Og þó finnum við að þetta er engin alvörulausn á vandanum, engin lausn sem leitað verður til heila mannsævi. Hún gefur nefnilega engin svör við spurningunum, heldur ýtir öllum vandamálum til hliðar, þar sem þau geta legið og gleymst''.

 Franski rithöfundurinn St. Exupéry lýsir þessari manngerð á eftirfarandi hátt: '' Gamli embættisgaur, þú hefur klastrað saman þínum einkafriði ag farið að eins og termítarnir, lokað öllum opum sem ljósið skein áður gegnum inn á  þig og þú gast litið út um til ljóssins. Þú hefur vafið utan um þig borgaralegu öryggi þínu, venjum þínum, kæfandi siðum smábæjarlífs þíns. Þú vilt ekki  láta vandaspurningar íþyngja þér. Þú hefur verið önnum kafinn við að gleyma því að þú sért maður. Þú spyrð engra spurninga sem þú getur ekki fengið svör við. Nei, þú ert lítill, vandaður samborgari. Enginn reyndi að hrífa þig með sér, meðan enn var tími  til. Nú er leirinn sem þú varst myndaður úr, þurr orðinn og harður...'

Vegurinn, sannleikurinn og lífið, 25. Torfi Ólafsson þýddi.

Útgefandi: Kaþólsk kirkjan á Íslandi, 1981

 

Góða helgi

Verslunin Kostur - fall er fararheill

Fall er fararheill ekki mjög til baga þótt opnun verslunarinnar Kosts seinki aðeins, stígandi lukka er best. Vonandi veitir Kostur samkeppni á matvörumarkaði, geti með tíð og tíma brotið niður það samráðsverðlag er nú ríkir, nánast hefur  matvörumarkaðnum verið lokað þar sem Bónus ræður för; býður ''lægsta verðið'' með geðþóttaákvörðun er ekki getur viðgengist til lengdar.

Eftir einhverju er að slægjast til að græða á matvöruverslun rúmlega sex hundruð manns hafa lýst sig reiðubúna til að kaupa Haga áreiðanlega til að leika sama leikinn og verið hefur;  hefta alla samkeppni til að græða sem mest.

Opnun Kosts seinkar

Barnaverndaryfirvöld – ást og umhyggja til barna aukaatriði?

Þegar Halldór Kiljan Laxness tók á móti Nóbelsverðlaunum í bókmenntun minntist hann ömmu sinnar með þakklæti. Þá bjuggu  tvær kynslóðir saman á heimilum,  kom í hlut ömmunnar/ afans að gæta barnanna, hafa ofan fyrir þeim með sögum, ævintýrum og ljóðum, kenna þeim að lesa og draga til stafs  – hugga þau ef á bjátaði. Þá voru heimilin alhliða vinnslustöð um allt er þurfti til heimilis bæði fæði og klæði, hlutverk ömmunnar/afans var mikilvægt. Ef foreldranna missti við voru börnin tekin í fóstur af afanum og ömmunni ef þau voru til staðar; þótti sjálfsagt enda betur sett þar en að verða niðursetningar án umhyggju og kærleika.

Þessa viku hafa verið í brennidepli framkvæmd/ aðför barnaverndaryfirvalda að börnum sem eru í skjóli afa síns og ömmu, hinu tilvikinu ömmunni. Ekkert hefur komið fram að fyrrnefnt fólk sé ekki fullkomlega fært um að annast þessi börn.

Barnaverndaryfirvöld hafa ekki gefið út skýringar á þessari dæmalausu aðför, bera  við að málin séu viðkvæm og um þau ríki  þagnarskylda. Málin eru vafalaust viðkvæm en barnaverndaryfirvöld geta samt sem áður gefið skýringu hvers vegna börnin mega ekki verið hjá ömmu, afa og í tengslum við stórfjölskylduna.

Sá grunur vaknar  að  örli á fordómum á fullorðnu fólki, það hafi ekki reynslu og menntum til að ala upp börn, börnin séu betur sett hjá vandalausum foreldrum. Ástúð og kærleikur er börn fá hjá sínum nánustu virðist aukaatriði; - málið er sannarlega viðkvæmt ekki síst fyrir viðkomandi börn.

Umfjöllum fjölmiðla og netsíðum hefur orðíð til þess að barnaverndaryfirvöld  hafa  endurskoðað afstöðu sína; Félagsmálaráðuneytið tók af skarið og gaf út tilmæli að börnin skyldu vera hjá ömmu sinni; - vonandi til langframa.

 

Þorsteinn - leikur tveimur skjöldum?

Vissulega er ástæða til að taka undir með Sturlu Böðvarssyni hvers vegna Þorsteinn Pálsson situr í hraðlest Samfylkingar að kom þjóðinni til Brussel sem fyrst. Hann hefur um árabil verið ritstjóri Fréttablaðsins, sem helsti stuðningsmaður inngöngu í ESB; af hverju gengur Þorsteinn Pálsson ekki hreint til verks og gengur í Samfylkinguna.

Stefna Sjálfstæðisflokksins hefur aldrei verið að ganga í ESB; þess vegna leikur Þorsteinn Pálsson tveimur skjöldum ef litið er til fortíðar hans sem formanns Sjálfstæðisflokksins og ráðherra um árabil. 

Þorsteinn Pálsson getur tæplega verið trúverðugur samningsaðili í samninganefnd um aðild að ESB af fyrrnefndum ástæðum.

 

kljliuvggtyfc

Þorsteinn skuldar skýringar

Hvers vegna - minni fiskafli?

Hvernig á að lesa úr þessari frétt um botnfiskafla? Hvaða skýring er á minni botnfiskafla milli ára, er það vegna lægra gengis, er það vegna misræmis í úthlutun kvóta? Eins og fréttin er sett fram er afar erfitt að mynda sér rök hvers vegna og af hverju?

Minni fiskafli í október en í fyrra

''Forsetinn - undir pilsfaldi Kolbrúnar''

Kolbrún Bergþórsdóttir hefur nú komið Ólafi Ragnari, forseta til varnar vegna ‚‘‘geðvonskuskrifa fólks‘‘, sett hann undir pilsfald sinn (mbl ídag 18). Ekki amalegt fyrir forsetann að hafa slíkt skjól  í miðopnu Mbl. Virðist hafa farið framhjá Kolbrúnu að forsetinn hefur kallað yfir sig gagnrýni og reiði (ekki geðvonsku eins og Kolbrún telur) vegna stefnu sinnar sem forseti.

Forsetaembættið hafði  þá vitund í þjóðarsálinni að vera sameiningartákn. Forsetar á undan Ólafi Ragnari  náðu fljótt almennum vinsældum,  urðu sameiningartákn  þjóðarinnar, þótt þeir hefðu ekki  fengið meirihluta atkvæða, núverandi forseti er undantekning; hefur fengið það hlutskipti að verða ásteytingarsteinn þjóðarinnar að eigin vali. Skoðanakönnun gerð uppi í Bifröst, sennilega af hans samherjum eða vinum,  breytir þar engu um?

Þegar mest reið á fyrir rúmu ári gat forsetinn ekki talað til þjóðarinnar, það hefði aðeins valdið deilum og sundrungu á erfiðum tíma; vegna þess  hann var aðdáandi   ‚‘‘útrásarvíkinganna/braskaranna‘‘ og lét það óspart í ljós, hérlendis og erlendis.

Eins og ég hef áður sagt í bloggi mínu þá hefur forsetinn útgönguleið til  að endurheimta virðingu þjóðarinnar; hann á að stíga til hliðar og iðrast vegna þess að hann gerði mistök , þá fær hann fyrirgefningu og hættir með reisn. 

Hærri skattar óumflýjanlegir - hvaða önnur leið er fær?

Tíu prósent lækkun launa er ekki mikil lækkun miðað við marga starfsmenn á lægstu launum, 150.000 þús. pr. mán þar af af 25000 kr lækkun (16,6%) hjá mörgum starfsmönnum sveitarfélaga. Allir sjá að lítið er hægt að spara  við sig með kr 125 þús pr. mán varla nóg fyrir frumþörfum. Sanngjörn leið að leggja á skatt í þrepum að vel athuguðu máli, ekkert að taka af fjögra/fimm manna fjölskyldu þar sem báðir aðilar eru á lágum töxtum. Þeir sem hærri laun hafa geta frekar sparað við sig það sem ekki telst nauðsynlegt; ef til vill munað sem láglaunafólk getur aldrei veitt sér. 

Ekki er sanngjarnt að ganga frekar í vasa eldri borgar en ríkið hefur  þegar gert meira segja skert lífeyrarsjóð þeirra sem er stjórnarskrárvarin eign og ætti að skila umsvifalaust til baka; ástandið í þjóðfélaginu verður enn verra í nánustu framtíð ef ríkisvaldið kemst upp með að leggja niður áunnin  samfélagsgildi, að eldri borgarar skuli njóta sæmilegs viðurværis á efri árum eftir langan vinnudag.

Þeir sem sitja við stjórnvölinn verða að ganga á undan með að vilja greiða af hærri launum eins og ástandið er í þjóðfélaginu,  Mikill  fjárlagahalli er á ríkisútgjöldum er stjórnmálamenn verða að taka á annars verður að fá utanþingsstjórn, hvaða leið önnur er fær?

Allt að 900 þúsund á mánuði

Útvarp saga - veður reyk í kvótamálum?

Sigurður Tómasson útskýrði fyrir viðmælanda sínum á Útvarp Sögu (kl 10-11) ósanngjarna fjárfestingu í landbúnaði á þessa leið: Hversvegna ætti að hlífa bændum er offjárfesta í rekstri sínum frekar en verktaktökum er verða að taka afleiðingum ef áætlun  stenst ekki?

Mikill munur er hér á, með lögum framleiðslu í landbúnaði (ekki öllum greinum)  - og sjávarútvegsfyrirtækjum  var framleiðslan skert , aðeins mátti framleiða ákveðið magn, veiða ákveðið magn. Aðgerðirnar áttu að skila hagkvæmari  rekstri og meiri arði  fyrir þjóðarbúið, rökstutt með almannahagsmuni fyrir augum en atvinnuréttindi fyrrnefndra fyrirtækja sniðgengin; atvinnuréttindi eru samt vernduð samkvæmt stjórnarskrá.

Ríkið verðlagði með lögum óveiddan fisk  í sjó , takmarkaða framleiðslu bænda, engu að síður verða sjávarútvegsfyrirtækin að byggja rekstur sinn á veiðum og bændur á framleiðslu í hefðbundnum landbúnaði; hver er að stela frá hverjum, ríkið með lögum eða sjómenn og bændur sem reyna að framleiða á sem hagkvæmastan hátt eins og til var ætlast?

Hér er ekki við bændur og sjómenn að sakast þeir eru að hagræða í rekstri og tæknivæða framleiðsluna. Hrunið kom illa við þá eins og aðra er höfðu tekið  myntkörfulán er þeir tóku vegna hvatningar frá bönkumum, um myntkörfulán með lægri vexti en áður hafði þekkst; afleiðingarnar eru öllum ljósar, bankakerfið hrundi og gengið féll.

Verktakinn býður í ákveðið verk og er í samkeppni við önnur fyrirtæki, lægsta tilboði er tekið, ekki  er um kvótakerfi að ræða heldur ákveðið verk er hægt er að verðleggja á hverjum tíma.

Erfiðara er fyrir bændur og útgerðarmenn að meta  raunverulegan  kostnað  vegna þess að það sem má framleiða er takmarkað, alveg sama hvort kostnaður hækkar eða lækkar; ekki tekið tillit til rekstrakostnaðar á hverjum tíma.

Hins vegar mætti vel athuga hvort útboð verktakafyrirtækja hafi alltaf leitt til viðunandi  vinnubragða og hvað mörg fyrirtæki hafa orðið gjaldþrota áður en umsömdu verki var lokið?

''Málar skrattann á vegginn''?

Stundum er eins og Lilja Mósesdóttir þingmaður ''máli skrattann á vegginn''þótt hún virðist málefnaleg, staðan í samfélaginu er vissulega alvarleg. Kreppa og atvinnuleysi er í þeim löndum er fólk leitar oftast til; hvert á að flytja úr öskunni í eldinn? Þá ofmetur Lilja skuldastöðu þjóðarinnar, dregur ekki frá skuldir einkaaðila er aldrei koma til með að greiðast af þjóðinni.

Svona málflutningur af hagfræðimenntuðum þingmanni er tæpast frambærilegur?

Viðurkenna lífskjararýrnun

Barnaverndarnefnd Reykjavíkur - óviðundandi framkoma gagnvart barni!?

Ekki ástæða að rengja frásögn Daggar Pálsdóttur, lögmanns í Kastljósi í gær. Þar kom fram að ekki væri lagaleg stoð til að setja drenginn með hraði í fóstur frá ömmu sinni meðan hann biði eftir dómsúrskurði um forræði, samt væri erfitt um vik lagalega, að hefta hendur barnaverndarnefndar. Félagsráðgjafi er drengurinn hafði aldrei séð kom til að tilkynna honum fóstrið nánast fyrirvaralaust. Framkoma Barnaverndarnefndar Reykjavíkur telst ómannúðleg og siðlaus; auk þess sem framkvæmdastjórinn neitaði að gefa upplýsingar eða koma í viðtal.

Málið er viðkvæmt en bara það eitt og sér að senda ókunnan aðila  að tilkynna dregnum brottförina nánast fyrirvaralaust er hörkuleg og siðslaus; ekki stofnun er virðir tilfinningar barns og hvaða áhrif slík framkoma getur haft á sálarlíf þess í framtíðinni?

Eftir því sem fyrrnefndur lögmaður lýsti málinu orka þau lög tvímælis er ná yfir gerðir barnaverndar ef hún er ósnertanleg og hafin yfir gagnrýni?

Fordæming Breiðvíkursamtakanna er  góðra gjalda verð, styrkir stöðu drengsins um að vilja vera hjá ömmu sinni meðan óvissa ríkir í málinu, um forræði yfir honum hvað sem lagakrókum líður.

 

Fordæma aðgerðir barnaverndarnefndar