Kristinn boðskapur - í myndrænum búningi

Varð alveg steinhissa þegar ég að heyrði og sá auglýsinguna, fann ekki til reiði né hneykslunar, hún  olli mér heilabrotum sem ég hef ekki unnið úr ennþá.

Kristur er jú, bæði Guð og maður samkvæmt trúnni. Hann fær mikla nánd sem maður í auglýsingunni. Júdas fær mikla athygli sem svikari félaga sinna. Rómversku hermennirnir sem sjást í baksýn við Júdas segja allt sem segja þarf. Kristur var hættulegur rómverska heimsveldinu með því að fara með friði en vilja samt sem áður réttlæti handa þjóð sinni og reyndar öllum þjóðum.

Meðan auglýsingar ganga ekki svo langt að verða antikristnar þá gætu þær ef til vill fært nútímann nær kristninni trú ef guðfræðingar og prestar hafa umsögn um slíkar auglýsingar sem samkvæmt fréttinni voru ráðgjafar. Ekki veitir af nánd Krists í dagsins önn. Hann er ekki bara upphafin Guð á stalli.

Hætti mér ekki út í frekari guðfræðilegar umræður en auglýsingin var samkvæmt framangreindu Jesús Kristur í myndrænum búningi með friðarboðskap og réttlæti þar sem svik, undirferli og óréttlæti heimsins voru til staðar rétt eins í nútímanum.

Kvótaskerðing - landsbyggðin þurfamannabúðir?

Nú er kvótaárið gegnið í garð með skerðingu veiðiheimilda  ásamt  versnandi lífskjörum þeirra byggða sem eiga allt undir útgerð. Mannlíf og afkoma snýst um fisk og aftur fisk á mörgum stöðum úti á landi. Atvinna er lítið annað en vinna tengd fiskvinnslu og tengdum þjónustustörfum. Má segja að gengið hafi verið óþarflega  langt í skerðingu veiðiheimilda. 

 Stjórnvöld hafa lofað sértækum aðgerðum rétt eins og sé verið að gera heilu byggðarlögin að þurfamannabúðum. Tæplega verða þær aðgerðir til að koma í staðinn fyrir lífskjaraskerðinguna. Mun frekar draga niður  sjálfsmynd og sjálfsbjargarviðleitni þessara byggðarlaga með því að gera íbúana að þurfamönnum.  

 Einkennileg tilviljun að sömu flokkar, Samfylkingin og Sjálfstæðisflokkur eru nú við stjórnvölinn eins og fyrir rúmum áratug þegar veiðiheimildir voru skertar. Þá var þrengt svo að í greininni, að margir urðu að hætta. Sérstaklega varð trilluútgerðin illa úti í minni byggðarlögum með tilheyrandi fólksfækkun. 

Ekki við því að búast að þessi stjórn verði vinveitt atvinnulífi úti á landi ef Samfylkingin ræður för. Allt á helst að þjóðnýta, dugnaður og framtak slegið niður eins og  framast er unnt.  Ekkert sjávarútvegsfyrirtæki úti landi má vera öflugt og sterkt. Hvað þá að eiga yfir að ráða veiðiheimildum til þess að geta rekið fyrirtækin með hagnaði  þjóðinni til tekna. Það heitir að eiga “gjafakvóta” hjá jafnaðarmönnum eða “þjóðin á fiskinn í sjónum”.

Staða landbúnaðar verður tæplega  vænlegri með jafnaðarmenn innanborðs í ríkisstjórn. Ekki langt að bíða eftir herferð gegn honum; helst lagður niður ef að líkum lætur. Ráði íslenskir jafnaðarmenn, þá verða allar auðlindir þjóðnýttar. Nú eru  vatnsréttindin í landinu fyrsta skotmarkið.  Síðan verður markið sett á ESB, fiskveiðiheimildir og aðra auðlindir afhentar erlendu valdi til umráða, þá er takmarkinu náð. 

 Óskiljanleg afstaða fyrir litla þjóð norður í Atlandshafi. Hagsmunum þjóðarinnar er best borgið utan svo stórra samtaka sem ESB. Frá upphafi landnáms hafa Íslendingar stundað útrás til annarra landa, lagt mikið að mörkum í   menningu og þegið til baka.  Best tókst þjóðinni upp þegar hún var ekki undir stjórn annarra þjóða eins og sagan greinir frá og flestir þekkja. 

Til þess að við lifum af sem lítil sjálfstæð þjóð þarf samhenta stjórn með þann metnað að leiðarljósi, að dugnaður megni njóta sín sem víðast í samfélaginu Ekki síst úti á landsbyggðinni. Það er hagur þjóðarinnar sem heildar, að jafnaðarmenn fari sem fyrst úr þessu stjórnarsamstarfi. 

Nýtt kvótaár - landsbyggðin þurfamannabúðir?

Nú er kvótaárið gegnið í garð með skerðingu veiðiheimilda  ásamt meðfylgjandi versnandi lísfkjörum þeirra byggða sem eiga allt undir útgerð. Mannlíf og afkoma snýst um fisk og aftur fisk á mörgum stöðum úti á landi þar sem atvinna er lítið annað en vinna tengd fiskvinnslu og tengdum þjónustustörfum. Má segja að gengið hafi verið óþarflega  langt í skerðingu veiðiheimilda. 

 Stjórnvöld hafa lofað sértækum aðgerðum rétt eins og sé verið að gera heilu byggðarlögin að þurfmannabúðum. Tæplega verða þær aðgerðir til að koma í staðinn fyrir lífskjaraskerðinguna. Mun frekar draga niður  sjálfsmynd og sjálfsbjargarviðleitni þessara byggðarlaga með því að gera íbúana að þurfamönnum.   

Einkennileg tilviljun að sömu flokkar, Samfylkingin og Sjálfstæðisflokkur, eru nú við stjórnvölinn, eins og fyrir rúmum áratug þegar veiðiheimildir voru skertar. Þá var þrengt svo að í greininni, að margir urðu að hætta, sérstaklega varð trilluútgerðin illa úti í minni byggðarlögum með tilheyrandi fólksfækkun. 

Ekki við því að búast að þessi stjórn verði vinveitt atvinnulífi úti á landi ef Samfylkingin ræður för. Allt á helst að þjóðnýta, dugnaður og framtak slegið niður eftir því sem hægt er.  Ekkert sjávarútvegsfyrirtæki úti landi má vera öflugt og sterkt hvað þá að eiga yfir að ráða veiðiheimildum til þess að geta rekið fyrirtækin með hagnaði  þjóðinni til tekna. Það heitir að eiga “gjafakvóta” hjá jafnaðarmönnum eða “þjóðin á fiskinn í sjónum”.

Aðalatriðið er að fiskveiðiheimildir þjóðarinna tilheyri landgrunninu en séu veiddar  til hagsbóta fyrir þjóðarbúið eins og verið hefur, sem er best gert með rekstri öflugra sjávarútvegfyrirtækja bæði stórra og smárra vítt og breitt um landið.

 Staða landbúnaðar verður tæplega  vænlegri með jafnaðarmenn innanborðs í ríkisstjórn. Ekki langt að bíða eftir herferð gegn honum; helst lagður niður ef að líkum lætur. Ráði íslenskir jafnaðarmenn, þá verða allar auðlindir þjóðnýttar, nú eru nú vatnsréttindin í landinu fyrsta skotmarkið.  Síðan verður markið sett á ESB, fiskveiðiheimildir og aðra auðlindir afhentar erlendu valdi til umráða, þá er takmarkinu náð.  

Óskiljanleg afstaða fyrir litla þjóð norður í Atlandshafi. Hagsmunum þjóðarinnar er best borgið utan svo stórra samtaka sem ESB. Frá upphafi landnáms hafa Íslendingar stunda útrás til annarra landa, lagt mikið að mörkum í   menningu og þegið til baka. 

Best tókst þjóðinni upp þegar hún var ekki undir stjórn annarra þjóða eins og sagan greinir frá og flestir þekkja. Til þess að við lifum af sem lítil sjálfstæð þjóð þarfa samhenta stjórn með þann metnað og atorku, að dugnaður megni njóta sín sem víðast í samfélaginu, ekki síst úti á landsbyggðinni. 

Það er hagur þjóðarinnar sem heildar, að jafnaðarmenn fari sem fyrst úr þessu stjórnarsamstarfi.

Eldri borgarar rændir af stjórnvöldum?

Maður greindi frá eftirfarandi  (ÚtvarpSaga í gær) varðandi frjálst mótframlag í lífeyrissjóð: Átti hann samtals tvær milljónir í sjóðnum sem hann hugðist nota þar sem hann var  orðinn sextíu og sjö ára gamall. Þegar hann tók  sjóðinn út  fékk hann aðeins  kr. fimm hundruð þúsund. Hvernig er hægt að ræna eldra fólk svona samkvæmt lögum? Mega eldri borgara bara eiga fyrir saltinu í grautinn eða því sem næst?

Þar sem hann hafði ekki greitt skatt af þeirri upphæð sem í sjóðinum var hefði útborgun átt að vera kr  1.285600. Vegna greiðslu frá Tryggingastofnun var hann skertur til viðbótar svo eftir stóðu kr 500.000 þús.

Nægilegt hefði verið að taka staðgreiðsluskattinn upp a.m.k. fimmtán  milljónum og láta  tryggingagreiðslur eldri borgara í friði. Sérstaklega þá sem eiga ekki digra sjóði! En að seilast í tvær milljónir svo að eftir standa aðeins fimm hundruð þúsund er siðlaust að hálfu stjórnvalda.  Hvers vegna heyrist ekkert frá samtökum eldri borgara um svona óréttlæti þótt kosningum sé lokið?

Sú ríkisstjórn sem nú situr sérstaklega Sjálfstæðisflokkurinn lýsti því yfir fyrir kosningar að bæta hag eldri borgara. Það er hagur eldri borgara að þeir séu ekki rúnir inn að skinni ef þeim hefur tekist að spara nokkrar krónur á löngum vinnudegi. Vonandi sér Geir Haarde, forsætisráðherra til að framangreint ranglæti verði leiðrétt hið snarasta.

Er áfengisneylsla hagsmunamál stjórnmálamanna?

Ekki ofmælt að áfengisdrykkja sé vandamál í  umferðinni/samfélaginu þar sem menn valda sér og öðrum óbætanlegum skaða. Að ekki sé nú minnst á vandamálið þegar farið er út að skemmta sér. Þá mega borgarar í miðbænum eiga von á heimsóknum í garða sína. Ef þeir leyfa sér að mótmæla eða vera á gangi sér til skemmtunar  þá er voðinn vís. Verða mjög líklega barðir til óbóta.Tek undir það sjónarmið sem komið hefur fram í umræðunni, að það eru ekki þeir, sem eru í ofneyslu séu mesti skaðvaldurinn. Nei, það eru “góðborgarar”  sem þurfa að sleppa fram af sér beislinu til að skemmta sér ærlega á kostnað annarra. 

Ekki vænlegt til betra ástands þegar Ágúst Ólafur Ágústsson, varaformaður Samfylkingarinnar gengur fram fyrir skjöldu á komandi Alþingi fyrir vínsala  til að auka aðgengi víns en því hefur hann lýst yfir. Dagur B. Eggertsson, borgarfulltrúi kallaða vínbúðina í Austurstræti dagvöruverslun fyrir skömmu, sem hefði nauðsynlega staðsetningu. Má segja að  góður stuðningur sé meðal forystu Samfylkingarinnar til að auka “frelsið” fyrir þá sem neyta áfengis. Sigurður Kári Kristjánsson Sjálfstæðisflokki og Björn Ingi Hrafnsson Framsókn hafa lýst sömu skoðun að áfengissala þurfi að hafa meira frelsi og  auka þurfi aðgengi áfengis.

 Fyrir hvaða hagsmuni standa framangreindir aðilar? Ekki er það í þágu samfélagsins nóg er komið af vandamálum samfara neyslu áfengis. Tæplega  hægt að hugsa sér að  þessir ungu upprennandi stjórnmálamenn velji sér mál sem verða til heilla fyrir samfélagið.

Tekinn tvívegis sama daginn fyrir ölvunarakstur

Landsliðið á uppleið - þrátt fyrir tap.

Já, það voru vonbrigði að horfa á tapið hjá kvennalandsliðinu í gær miðað við gang leiksins. Sannast að sitthvað er gæfa og gjörvuleiki. Ekki um  annað að gera fyrir liðið en að magnast við hverja raun og koma sterkari til leiks í áframhaldandi keppni á næsta ári.

Gæti orðið liðinu til góðs að tapa þrátt fyrir allt, nú fá þær fleiri leiki og meiri reynslu sem verður þeim ómetanlegt. Aðdáunarvert hvað kvennalandsliðið hefur staðið sig vel þrátt fyrir oft litla  athygli og  lítið fjarmagn. Þær hafa samt ekki látið aðstæður buga sig og eru þess vegna til alls líklegar á næsta ári. Áfram stelpur!!!

Katrín Jónsdóttir: Verðum allar að líta í eigin barm

Hjúkrun fyrir þá - sem drekka frá sér sjálfræðið

Samkvæmt rannsóknum eiga tíu prósent  við mikinn áfengisvanda að stríða. Ekki hefur heyrst um rannsóknir hvað margir “fara yfir strikið” en eru ekki alkóhólistar. Áætla mætti  svona tuttugu til þrjátíu prósent, sem þyrftu ef til vill hjálp og aðhlynningu eftir drykkju sína.Miðað við framangreint og að  tíu þúsund manns væru að skemmta sér  á öldurhúsum í miðbænum, þá yrðu það samtals fjögur þúsund manns sem þyrftu meira og minna á hjálp að halda eða áreittu friðsama góðborgara. 

Ekki spurning um að margar löggur á rölti í miðbænum myndu draga niður í mörgum en ekki útiloka vandann því miður. En hver á að borga? Þeir sem drekka áfengi að sjálfsögðu.

Áfengisdauðum verði sinnt í miðborginni

Nóbelskáldið og leikarinn - frábærir listamenn

Þá hefur nóbelskáldið Halldór Laxness lokið síðdegislestrum á bók sinni Atómstöðinni. Skáldið las  af  innlifun svo unum var  á að hlýða. Ekki má gleyma Þorsteini Gunnarssyni, leikara en hann las í sumar kvöldsöguna  Drekar og Smáfuglar eftir Ólaf Jóhann Sigurðsson  af mikilli snilld með  leikrænni tjáningu. Má helst líkja lestri skáldsins og leikarans við  við leikhús fjóra daga vikunnar í sumar. Þegar misst var af lestri var alltaf hægt að ná honum seinna á netinu þótt ekkert  jafnist á við að hlakka til hvern dag, að setjast við gömlu “gufuna” (RUV) nokkrar mínútur í senn og hlusta á þessa frábæru listamenn. Framgreindir  lestrar voru endurteknir. Vonandi fá hlustendur að heyra fleiri góðar framhaldssögur sem lesnar hafa verið áður.   

Góði dátinn Svejk eftir Jaroslav Hasek og Bör Börsson eftir Johan Falkebjerget voru lesnir í ríkisútvarpið fyrr á árum við miklar vinsældir og mætti vel endurtaka þá lestra.

Ofneysla áfengis í Reykjavík - og framhaldsskólum.

Hæst ber í morgunfréttum  ofneysla áfengis/ómenning í Reykjavík og  framhaldsskólum. Lögreglustjórinn í Reykjavík hefur vakið athygli á ásýnd og ástandi gesta í borginni um helgar. Frá er greint í fréttinni að ástandið sé “vægast sagt ömurlegt”. Við bætist önnur frétt af svipuðum toga, að 47% framhaldskólanemenda séu í talsverðri ofneyslu áfengis og 7% í mjög alvarlegri neyslu. Ekki ofmælt að vandi áfengisneyslu er  viðvarandi víða í samfélaginu. Ekkert er sterkara til úrbóta en ef almenningur er vel meðvitaður um vandann og tekur afstöðu gegn óheftri áfengisneyslu.

Framtak lögreglustjóra um áfengisvandann í miðborg Reykjavíkur mun án efa vekja eftirtekt og umhugsun. Vonandi að almenningu, allir þeir sem koma að uppeldismálum og þeir sem reka skemmtistaði/vínveitingu  í Reykjavík geri sér ljósa grein fyrir ábyrgð sinni á vandanum. Ekki mun vandinn verða leystur eða lagast við áfengislækkun eða lækkun áfengisaldurs.

Uppeldi skiptir miklu máli og því er ábyrgð foreldra og skóla afar mikilvæg. Börn sem fá sterka sjálfsmynd í uppeldi og eru frædd um vandamálin með persónulegum samræðum munu verða betur meðvituð um hættu vímuefna. Fyrirmynd foreldra er ef til vill mikilvægasti  þáttur forvarna fyrir börn og unglinga. Ábyrgð foreldra er því mikil ásamt skólunum.Fréttin um áfengisneyslu ungs fólks í framhaldsskólum gefur tilefni til að huga betur að uppeldi í æsku og hvaða fyrirmyndir börn hafa þá.

Stjórnmálamenn eiga/verða að taka ábyrga afstöðu sem miðar að almannaheill en ekki  auka á vandann með stuðningi við áfengisauglýsingar og  óhefta vínsölu eins of fram hefur komið af og til í fjölmiðlum

Vill að ómenningin í miðborginni verði upprætt

Ofnotkun áfengis er ekki einkamál

Björn Bjarnason, dómsmálaráðherra  hefur lýst stuðningi yfir ákvörðun bæjarstjóra Akureyrar um aldurstakmark á Akureyri um verslunarmannahelgina og er það ánægjulegt.  Ekki auðveld en rétt ákvörðun bæjarstjórans við þeim vanda sem við blasti. Undanfarin ár hefur ofnotkun áfengis verið til vandræða þar nyrðra og beinlínis sett ímynd bæjarins úr skorðum hvað varðar skemmtanir svo ekki varð við unað lengur. Nauðsynlegt að þeir sem fara með völd og áhrif skuli skerast í leikinn, þegar skemmtanabransinn/vínsalar ganga  of langt í áróðri sínum.

Samkvæmt grein skólameistarans, Jóns Sveinssonar á Akureyri í Mbl fyrir nokkrum mánuðum. (Vantar dagssetningu)skrifar hann eftirfarandi: 

“Fá afgreitt áfengi á tilboðsverði Það er sannarlega við ramman reip að draga fyrir okkur uppalendur. Hart er sótt að ungu fólki, jafnvel grunnskólanemendum, og þeir hvattir til þess að kaupa og neyta vímuefna af öllu mögulegu tagi. Þá reyna skemmtistaðir bæjarins að gylla starfsemi sína fyrir framhaldsskólanemendum og auglýsa sérstök tilboð á bjór og sterku áfengi t.d. á fimmtudagskvöldum. Komið hefur fyrir að fjöldi 16 og 17 ára framhaldsskólanema hafi fengið inngöngu á staði þessa þó svo að slíkt sé skv. lögum miðað við 18 ára aldurstakmark. Þá hafa þessir sömu unglingar fengið afgreitt áfengi, jafnvel á tilboðsverði, þó svo að áfengisaldurinn sé 20 ár. Teljum við starfsfólk framhaldsskólanna á Akureyri, MA og VMA, sem hafa um 2.000 nemendur innan vébanda sinna samanlagt og þar af 350 á heimavist, löngu orðið tímabært að eftirlit með veitingahúsum verði hert með hliðsjón af ofangreindu.

Stöðugildum lögreglumanna hefur fækkað

Fyrir um 30 árum voru stöðugildi lögreglumanna á Akureyri 30. Síðan hefur íbúum bæjarins fjölgað um mörg þúsund og ekki síst hlutfall fólks á framhaldsskólaaldri, en það er að líkindum hvergi jafnhátt og hér. Stóraukin bílaumferð er öllum ljós. - Og hvað ætli stöðugildi lögreglumanna séu mörg í dag? Þau eru 29!” 

Augljóst að veitingahús á Akureyri hafa gengið langt út fyrir öll siðleg mörk í græðgi sinni til að selja unglingum vín jafnvel ólöglega.Að lækka áfengisverð mun auka vandann og áróður og markaðasetning víns verðu mun harðari.  Vonandi verður dómsmálaráðherrann fastur fyrir á Alþingi þegar/ ef Ágúst Ólafur varaformaður Samfylkingarinnar gengur fram fyrir skjöldu fyrir vínsala  og reynir að koma framvarpi í gegnum þingið  um áfengislækkun og lækkun áfengisaldurs. 

 Ágúst Ólafur hefur lýst yfir í fjölmiðlum að hann hafi þverpólitískan styrk á bak við sig í framagreindu frumvarpi. Ef slíkt frumvarð nær fram að ganga er verið að nota frelsishugtakið í þágu vínsala, að þeir megi selja svo mikið áfengi sem þeir vilja án þess hverjar afleiðingar verða. Að mati undirritaðrar gengur Ágúst Ólafur þvert á hagsmuni almannaheilla og getur  tæplega talist sæmandi fyrir forystumann jafnaðaramannaflokksins.