"Ljósið í kreppunni"

Undur og stórmerki fjögurhundruð manns  voru á góðri leið í fangelsi. Líklega góðar horfur á að fleiri bætist í hópinn eftir því sem skóinn kreppir meira að hjá almenningi. "Þó er ljós í kerppunni", líklega hægt að nýta tómu blokkirnar hér á höfuðborgarsvæðinu fyrir fangelsi og leysa vanda stóran hóps atvinnulausra með fangagæslu.

Má  segja að ný atvinnusköpun sé í burðarliðnum auk þess þurfi ekki að byggja nýtt fangelsi nóg er af tómum skrifstofubyggingum og íbúðum. "Betri líf",  hjá þeim skuldurunum er lenda í fangelsi og missa íbúðir sínar - ættu að geta tekið fjölskyldurnar inn til sín meðan kreppan stendur yfir.

"Þökk sé sýslumanninum á Selfossi að hafa stigið fyrsta mikilvæga skrefið".

 

Endurskoðar fjárnámsaðgerðir

Neyðarbrauð - en óhjákvæmilegt

Rannsóknir Hafrannsóknarstofnunar eru umdeildar en ekkert annað er til að fara eftir. Samt sem áður vegna núverandi vanda er rétt  að auka heimildir. Ólíklegt að þorskurinn verði uppurinn eftir tvö ár. Ekki lifir  þjóðin á loftinu en þörf á sparnaði  með gjaldeyririnn nú um stundir; þjóðin læri að lifa af því sem landið gefur til lands og sjávar með álinu og þeim fyrirtækjum sem eru starfhæf.

ESB er ekki töfralausn, "hlutabréfafjallið" brunnið upp til agna og kemur vonandi aldrei aftur. Rétt að snúa sér að veruleikanum þjóðin verður að hætta að lifa um efni fram og vinna sig út úr vandanum, greiða skuldirnar a.m.k "litla þrjú til fjögur þúsund milljarða".?

 

Valdið er hjá ráðherranum

Atvinnutækifæri í tæknilegri viðgerðarþjónustu?

Við eigum ungt fólk  vel að sér í tölvutækni en er ef til vill atvinnulaust. Gæti með lítilli fyrirhöfn og fjármagni sett upp viðgerðarþjónustur. Mikið álag er á viðgerðarþjónustu tölvufyrirtækja og tekur langan tíma auk þess er afar dýrt. Tölvur eru nauðsynlegur þáttur í samfélaginu bæði hjá eldri og yngri og erfitt að vera án þeirra langan tíma.

 Þá virðist vera mun meiri áhersla á sölumennsku á tölvum en viðgerðarþjónustu. Gæti breyst með meiri samkeppni. Vonandi les einhver atvinnulaus "tölvugúrú" bloggið mitt og setur upp tölvuþjónustu – og  jafnvel sjónvarpsviðgerðir einnig.

"Glansmynd og glamúr"

Sif Friðleifsdóttir hefði reynst betri kostur sem varaformaður heldur en Birkir Jón Jónsson. Að mati undirritaðrar vantar hann meiri reynslu og þroska. Hans málflutningur er stundum yfirborðslegur glamúr en málefnileg afstaða í efnahags - og félagsmálum  ekki áberandi. Má nefna stuðning Birkis Jóns við frjálst aðgengi að víni í matvöruverslunum; og að hann hafi eitthvað vera að styðja fjárhættuspilamennsku samkvæmt fréttum fjölmiðla?- ef til vill er hann góð glansmynd í fjölmiðlum?

 

Birkir Jón Jónsson nýr varaformaður

Framsókn - næstbesti kosturinn?

Að mati undirritaðrar varð næstbesti kosturinn fyrir valinu  Höskuldur hefði verð bestur  haft mesta möguleika til að ná yfir bæði þéttbýli og dreifbýli; líklega orðið meiri áherslur á þjóðlegan félagshyggjuflokk þar af leiðandi minna um flokkadrætti. Hins vegar verður fróðlegt  að sjá hvernig Sigmundi tekst upp  hann er ágætisdrengur, líklegur til ná því að lesa stöðuna í flokknum, og taka ákvarðanir einnig út frá grasrótinni er hingað til hefur skipt litlu máli í Framsóknarflokknum.

 Bestu hamingjuóskir til Sigmundar Davíðs Gunnlaugssonar.

Sigmundur kjörinn formaður

Framsókn - upphaf að endalokum?

Upphafið að endalokum Framsóknar mun eiga sér stað  á  yfirstandandi flokkþingi nema reynt verði að veðja á Höskuld Þórhallsson. Ef sama ólýðræðislega flokksklíkan á að sitja í baksætinu meira og minna tengd inn í fall Kaupþingsbanka með Pál Magnússon við stjórnvölinn verða engar breytingar?

Svara spurningaflóði

Sala/framsal kvóta eðlilegur rekstur

Lögin um takmörkun fiskveiða voru nauðsynleg aðgerð en setti takmörk á veiðar minna varð til skiptanna fyrir útgerðir. Jafnframt virðist ekki hafa verið reynt að gera sér grein fyrir rekstrarlegri afkomu og hvað þurfti mikla veiði til að standa undir rekstri þótt hagræðing veiða væri  æskileg.

Framsal veiðiheimilda er mikilvæg til að útgerðir geti skipst á heimildum og  veitt allar tegundir. Á þessu fiskveiðiári hafa útgerðir ekki getað náð ýsukvótanum vegna þess að þorskkvótinn er uppurinn. Samt sem áður er reksturinn byggður upp með það fyrir augum að geta náð því sem má veiða. Ef útgerð leigir kvóta vegna þess að hann næst ekki verður útgerðin  að fá verð vegna rekstursins. Hér vantar rekstrarlegt mat hvað er sanngjarnt að greiða en það getur líka verð háð markaðsaðstæðum í útflutningi hverju sinni  sanngjarnt að útgerðin fái þar einnig hluta. Að setja fiskveiðiheimildir á markað er ósanngjörn leið og mun gera reksturinn enn erfiðari og valda gjaldþroti útgerða.

Þegar fiskveiðar voru skertar fór smábátaútgerðina verst út úr skerðingunni rekstrarlega. Þótt hagræðing væri nauðsynleg og bátarnir stækkuðu urðu margir svo illa úti, að þeir urðu að hætta og áttu í mörgum tilfellum ekki fyrir skuldum. Hins vegar höfðu aðrir svo lítinn kvóta að það borgaði sig betur að leigja hann en veiða til að lifa af. Smábátaútgerðir voru í flestum tilfellum fjölskyldufyrirtæki urðu gjaldþrota og fólki í smærri byggðum snarfækkaði.

Allt tal um að "þjóðin eigi kvótann" er rakalaust bull, kvótinn má aldrei lenda í því öngstræti að verða boðinn út en skoða  framsalið með rekstrarlega þáttinn í huga og leiðrétta ranglætið.

Þeir smábátasjómenn sem hættu af framagreindum ástæðum verður ekki bættur skaðinn en á næsta fiskveiðiári mætti úthluta þeim sem eftir lifa viðbótar heimild til veiða í smærri byggðum  eftir því sem þurfa þætti á hverju ári en (að kostnaðarlausu) yrði ekki varanlegur byggðakvóti heldur úthlutað eftir ákveðnum reglum árlega þar sem væri vel rekin fiskvinnsla á viðkomandi stað en óháð þeirri kvótaheimild er viðkomandi útgerð hefur til umráða. Fiskveiðiheimildinni yrði haldið eftir hjá ráðherra þegar úthlutað yrði  veiðum fyrir fiskveiðiárið.

Brask með kvóta þeirra sem ekki sækja sjó ætti að afnema ef rétt reynist eða bankar geti notað hann sem "framvirka veðsetningu". Sá kvóti sem fylgir hverju skipi er nauðsynlegur til að tryggja reksturinn og að menn geti keypt sér varanlegan kvóta þegar vel gengur og markaðsaðstæður leyfa. Skip/bátur sem hefur ekki varanlegan kvóta er ekki rekstrarlega mögulegt. Varanlegur veiðiheimild  tryggir atvinnutækifæri útgerðarinnar;  eðlilega endurnýjun á tækjum á búnaði og er fyllilega réttmætt til að viðhalda góðum rekstri í fiskveiðum.

Annars vegar er svo allt annað mál að fiskimiðin tilheyra auðvitað landinu og þjóðinni í heild sinni en hinsvegar er framkvæmd veiðanna sem er fyrst og fremst venjulegur rekstur í fyrirtæki nema að því leiti að veiði er takmörkuð sem verður að taka með inn í reksturinn sem þarf  að vera með hagkvæmum hætti til að skapa þjóðinni verðmæti.

Vill kvótann á markað

Framsókn - Höskuldur Þórhallsson formaður

Framsókn hefur nú samþykkt aðildarviðræður að ESB en þó með þeim skilyrðum að fiskimiðin, landbúnaður og aðrar auðlindir verði  alfarið í eigu þjóðarinnar;  viðhalda  okkar efnahagslega sjálfstæði og menningu, hverfum ekki inn í stórríkið ESB um alla framtíð.

 

Hvernig haldið verður á framgreindu hagsmunamáli þjóðarinnar innan Framsóknar þá skiptir miklu máli hver verður formaður flokksins. Hann þarf að hafa yfirsýn og þá þjóðlegu félagslegu grasrót er hingað til hefur verið einkennandi fyrir flokkinn þótt lítið hafi farið fyrir þeim skilningi hjá stjórnendum Framsóknar um langan tíma.

 

Undirrituð telur Höskuld Þórhallsson vera vænlegasta  kostinn í framangreindri stöðu flokksins; að hann nái þeirri yfirsýn og samstöðu er til þarf í svo stóru hagsmunamáli um inngöngu í ESB.

 

Með allri virðingu fyrir Páli Magnússyni þá er hann síðri kostur í stöðunni ekki haslað sér völl í stjórnmálum. Fremur má segja að hann hafi verið “embættismaður flokksvélarinnar” innan flokksins en hafi litlar sem engar rætur niður í grasrótina. Páll tengist upphlaupi framsóknarmanna gegn Guðna Ágústssyni er má telja tilraun til að slíta rætur flokksins er nauðsynlegt er að viðhalda þótt flokkurinn muni sækja fylgi sitt í þéttbýli. Ef hin þjóðlega félagslega sýn hverfur er allt eins gott að leggja flokkinn niður; ekki  þörf á öðrum “óþjóðlegum krataflokki” eins og Samfylkingunni.

 

 

Einkarekstur í skólamötuneytum - ódýrt fæði

Vonandi hefur kreppan sem minnst áhrif á skólastarfið en hagræðing er óhjákvæmileg. Að skólar gangi svo langt að setja fæðiskostnað barna til innheimtufyrirtækja er ekki rétt leið. Þar eiga  fjölskyldur í hlut sem  eru  í vandræðum með afkomu.

Nær væri að skólar hagræddu í mötuneytisrekstri og nýttu kosti einkareksturs í skólamötuneytum þar sem allur rekstur yrði á ábyrgð þess er sér um reksturinn/matreiðsluna, markmiðið yrði hollur  og ódýr matur undir eftirliti skólayfirvalda og bæjarfélags.

Reksturinn ætti ekki á nokkurn hátt að vera tengdur skólunum nema til áhrifa á holla fæðu og hreinlæti. Með framgreindri skipulagningu mætti ná fram hagræðingu og jafnvel gefa möguleika til að fella fæðiskostnað barna niður að mestu eða öllu leyti.

Hagrætt í skólum

- "vaskafat á hvolfi"

Málefnaleg umræða um kosti og galla í inngöngu  ESB fer nú  fram í Morgunblaðinu og er það vel. Nú bregður svo við að Kolbrún Halldórsdóttir, háttsettur penni hjá Mbl, tekur aðra stefnu í  umræðunni,  skeytir skapi sínu í Sunnudagsblaðinu á fyrrverandi ritstjóra Mbl Styrmi Gunnarsyni  fyrir neikvæð og "sérkennileg skrif" gegn ESB er henni finnst ekki við hæfi. Ekki er vitnað  í skrif Styrmis nema hann vill ekki fórna hverju sem er í núverandi stjórnasamstarfi um aðild að ESB.

Skipta engu máli hagsmunir þjóðarinnar: Auðlindir til lands og sjávar, hvernig þróast íslenskur landbúnaður innan ESB, hvernig verður deilistofnum í fiski ráðstafað eða úthlutun kvóta í Íslandsmiðum? Kolbrún minnist ekki á svoleiðis "smámál". Aðeins hrópað um "klíkur"  innan Sjálfstæðisflokksins og að hann sé klofinn í afstöðunni til ESB.

Verður ekki að ætlast til að penni Mbl (á ritstjórnarsíðu Mbl - og álitsgjafi í bókmenntaþættinum KILJU á RÚV) tileinki sér meira víðsýni en rúmast undir - "vaskafati  á hvolfi"?